The Delay, The Wait, The Repeated Sequence
Groepstentoonstelling
Locatie: IJveer 65
Te zien vanaf: 7 december 2024
In The Delay, The Wait, The Repeated Sequence worden verschillende perspectieven op wachten gedeeld. De tentoonstelling staat stil bij de tijd van het wachten, en benadrukt de potentie van tijd die lijkt te zijn gestopt. Wat als we dit moment gebruiken om rust te nemen en prioriteit te geven aan zorg – zowel voor onszelf als voor anderen? Schuilt hierin de oplossing voor urgente, maatschappelijke vraagstukken, of houdt wachten ons vast in sluimerstand?
Verspreid over de pont zijn werken te vinden van kunstenaars Joakim Derlow, Julia-Beth Harris, Minhu Jun, Özgür Deniz Koldaş, Ramón Jiménez Cárdenas en Sophie Schreurs. Veel van deze werken zijn interactief, zodat je je wachttijd op de pont op verschillende manieren kan doorbrengen. In de wachtruimte van de pont ligt een zine die tijdens de vaart gelezen kan worden. Hierin worden aanvullende interpretaties van het thema gedeeld, geschreven door Yasmine Ben Abdessalem, Remmelt Bot, Thierno Deme, Rowan Stol en Kübra Terzi.
Welke betekenis geef jij aan de tijd van het wachten?
Kunstenaars
1. Ramón Jiménez Cárdenas
On the trail of non-human peregrinations
De hangmat kent niet één verhaal van herkomst, maar is op verschillende plekken wereldwijd ontstaan. Variatie komt vooral voort uit de weeftechnieken die worden gebruikt om een hangmat te maken. Deze hangende zitgelegenheid wordt op een variatie aan manieren gebruikt. Op boten werd de hangmat onder andere geïntroduceerd om zeeziekte te verminderen.
In de hangmatten in deze tentoonstelling zijn verschillende niet-menselijke figuren vervlochten. Ramón Jiménez Cardenas liet zich inspireren door kalebas groenten zoals de pompoen, die onder andere op eigen kracht via de oceaan migreerde tussen verschillende continenten.
Pontreizigers worden aangemoedigd om tijdens hun reis plaats te nemen in de hangmat, te midden van alle andere menselijke en niet-menselijke medereizigers met wie ze de ruimte delen. Ieder zijn we onderweg naar onze eigen bestemming, en bewegen we ons tussen verschillende locaties en manieren van zijn. Welke invloed heeft de omgeving en de manier waarop je die kunt gebruiken op jouw reis?
Met dank aan Kara Noble & Blise Orr.
2. Joakim Derlow
Settlers
“We came here for nothing
No promise – No gain
Gestoord was the gesture
The south was the same
However,
while the others were destined
I came to remain
waiting not idle
embracing the drain
Seasons passed
without a reveal
The hope sought slumber
My geist is now sealed
(sigh)
This might not mean much
to the one rushing about
but,
that soapy
and endearing
smell of what you just had!
From mouth, to bowels and back
The ballast,
it comes from the past
You leave that warmth with me
and so I crave more
Left alone, unnoticed
from shore – to shore”
Tijd is voorbijgegaan, en is troebeler en donkerder geworden. Onzekerheid hangt in de lucht. In reactie op deze onrustige omstandigheden hebben verschillende personages zich op deze pont gevestigd, afgeschermd in een huls waarin ze wachten op betere tijden.
Terwijl ze zich afzonderen van de buitenwereld, veranderen ze van vorm. Ze schermen zich af met enkel een klein ademgat, een snorkel of een verborgen set ogen die hen in staat stelt een glimp van buiten te vangen, om te zien of de omstandigheden al veranderd zijn. Moeten we ons bij hen voegen in hun wachtstaat, of ons inzetten om een betere plek te creëren waar ze zich weer bij willen voegen?
Hoe verandert het wachten ons, op goede of slechte manieren? Hoewel de personages van Joakim Derlow ongestoord moeten blijven, bieden ze ook een kijkje in wat er kan gebeuren als we te lang wachten op verandering. Kijk bijvoorbeeld naar de gesmolten figuur die één is geworden met een zitje in de wachtruimte van de pont. Durf je deze plek in te nemen?
Met dank aan Cambium Meubels, Maartje van Deursen & Olle Stjerne.
3. Sophie Schreurs
Onderstroom / Undercurrent
Waar denk je aan? Waar ben je naar onderweg? Waar wacht je op? We nemen niet genoeg tijd om onszelf simpele vragen te stellen over wat we doen en hoe dit invloed heeft op hoe we ons voelen. Sophie Schreurs wil de aandacht terugbrengen naar ons lichaam, onder andere door verschillende zintuigen te prikkelen.
Deze installatie werkt als een gereedschap om je diepste gedachten naar het oppervlak te brengen. Terwijl je over ‘t IJ kijkt, stelt ze een vraag die de pontreiziger kan beantwoorden door in de spreekbuis te praten. Antwoorden worden verteerd in de buis, die uitmondt op het water. Hier worden de gedachten weer losgelaten.
De installatie activeert wanneer je de spreekbuis voor je mond buigt. Antwoorden die hierin worden gesproken worden anoniem vastgelegd in een video waarin enkel je mond zichtbaar is. De verschillende reacties die in de tentoonstelling worden ingesproken, zullen worden verwerkt in een videowerk dat nog even op zich laat wachten.
4. Julia-Beth Harris
All Things Envisioned
In All Things Envisioned, geschreven en voorgedragen door Julia-Beth Harris, wordt je als luisteraar meegevoerd naar je ‘Dream Space’. De meditatieve tekst begeleid je langs een aantal stappen om een moment van rust te creëren, terwijl Harris bewustzijn creëert over de maatschappelijke waarde die we aan rust toeschrijven. Hoeveel tijd maken we vrij voor rust, en voor wie is het nemen van rust een optie? Harris liet zich inspireren door Tricia Hersey van The Nap Ministry. Hersey’s boek Rest is Resistance presenteert rust als een vorm van verzet tegen systemen die ons uitbuiten en ontmenselijken, en is daardoor gericht op het belang van rust voor met name Zwarte vrouwen.
De tekst kan in geheel beluisterd worden wanneer je tussen Centraal Station en NDSM-vaart. Zo maak je van je vaart op de pont een bewust moment vrij voor rust en reflectie.
Beluister de tekst hier:
5. Studio Salt, Pepper and Peace
De visuele identiteit van deze tentoonstelling is gemaakt door Studio Salt, Pepper and Peace (Minhu Jun and Özgür Deniz Koldas). Het is terug te zien op de muren en ramen van de pont, en in de zine die je tijdens de vaart kunt lezen.
Het ontwerp bevat verwijzingen naar het verloop van de tijd – zowel op de pont als erbuiten. Dit nodigt uit om na te denken over de doorgaande ontwikkelingen die overal om je heen bezig zijn, maar die je in het dagelijkse leven mogelijk over het hoofd ziet. Waar kun je het verloop van de tijd in je omgeving herkennen, en welk resultaat verwacht je aan het einde van die ontwikkeling?
De zine kan gelezen worden terwijl je wacht tot de pont de overkant bereikt, net als hoe je in een wachtruimte een collectie kranten en tijdschriften kan vinden om de tijd mee door te komen. Op deze manier verandert de binnenkant van de pont tijdelijk een wachtruimte.
Colofon
Tentoonstelling door
Amsterdam Ferry Festival
Tentoonstelling en zine ontwerp
Studio Salt, Pepper & Peace (Minhu Jun & Özgür Denis Koldas)
Deelnemende kunstenaars
Ramón Jiménez Cárdenas
Joakim Derlow
Julia-Beth Harris
Minhu Jun
Özgür Deniz Koldaş
Sophie Schreurs
Schrijvers
Yasmine Ben Abdessalem
Remmelt Bot
Thierno Deme
Thomas Grommers
Rowan Stol
Kübra Terzi
Curator
Rowan Stol
Leeslijst
– Baraitser, Lisa. Enduring Time. Bloomsbury Academic, 2017.
– Eichhorn, Kate. ‘Enduring Time by Lisa Baraitser’, Feminist Theory 2020, Vol. 21(4) 517–524.
– Khosravi, Shahram (ed). Waiting: A Project in Conversation. transcript Verlag, 2021.
– Khosravi, Shahram. ‘Waiting bodies in dictatorial and bordering regimes’, The Funambulist, Issue 36: They have clocks, we have time, 2021, p. 46-49.
– Wright, Stephen. ‘Time without Qualities: Cracking the regime of urgency’, in Angela Harutyunyun, Kathrin Horschelmann, and Malcolm Miles (eds), Public Spheres after Socialism. Intellect Books, 2009.
Taal
Deze tentoonstelling is gemaakt samen met verschillende bijdragers, die afwisselend Engels en Nederlands spreken. De tentoonstelling en zine bestaan daarom uit teksten in zowel het Engels als het Nederlands.
Foto’s
Petra Katanic
