Jeannette Slütter

daar heb je de persoon die ik moet hebben  héla, persoon!  

op de pont 

op het punt van vertrek 

wiegend van het ene op  

het andere been in gedachten 

verzonken verdwalend  

van hier naar daar 

vandaan 

de grond onder je voeten was ik hier 

eerst stevig later op het water 

deinend niet meer 

dan een vehikel 

voor de wisseling 

van jouw wal 

de stand van je neus 

als alle andere  

punt naar de overkant of 

punt naar een scherm 

wat is daar nou te zien 

onder de zon niets nieuws  

want wat de toekomst brengt 

dat weet ik al 

ik heb er zelfs een foto van 

ga daar maar staan 

zie maar of het klopt 

poseer probeer  

of het past 

of alles precies is  

zoals het moet zijn 

je voormalig voorland heeft je  

bloemen gebracht gekust gesust bewandeld weggebracht of opgehaald 

gedag gezegd 

vaarwel gezegd 

voor even of altijd  

niet te lang hangen over die rand 

je niet blind staren op die glitterdeken dat verleidelijke vlies tussen heden en verleden  pas nou op 

niet vallen in die val van  

loodrecht omlaagschieten tussen vissen  en het is nu en nu en nu en nu en nu en

ik ben hier!  

ik wil nog wat van je 

ik wil hier nog vandaan 

op avontuur  

vandaag 

eerder 

probeerde ik of ik poten kon groeien 

daarmee aan land kon kruipen 

aan land kon stappen 

aan land kon rollen desnoods 

probeerde ik of ik wielen kon smeden uit mijn staal of ik wellicht een motor kon bouwen 

een step een skateboard een elektrische scooter desnoods 

kon stelen 

uit taal 

om het spoor bijster te raken 

sinds gisteren tot  

morgen ben ik zeeziek van  

vandaag 

nu heb ik iets gevonden 

ben ik opgelost  

in iets 

voor even 

verzacht 

verstoft 

losgemaakt  

van het ouderschip 

nu huis ik in blauwe dingen 

doorzichtige dingen die  

voor afval waren 

een steunbalk waren 

handvatten 

voor vermoeide handen, benen, ruggen een reddingsboei hadden kunnen zijn 

ben ik wankel 

ontheemd 

vervreemd  

van mijn heen-en-weer 

van mijn door en door 

van de hele tijd maar varen tussen 

vandaan en naartoe 

verplaatsen zonder dwalen

nu wil ik iets 

iets anders 

ben jij mijn reddingsboei 

de oriëntatie van jouw neus 

mijn zicht mijn uitzicht mijn vergezicht 

houd me eens omhoog 

hoger 

hoogst 

met al jouw ledematen uitgestrekt 

kijk ik in de verste verte 

klem me dan stevig vast onder je oksel 

neem me mee aan wal  

om het even daar of hier 

op jouw omweg wil ik mee 

als ik tenminste in je rugzak pas 

of in de krat voorop je fiets 

als jij me draagt eet ik vast voor het eerst  

niet vloeibaar 

– Poem by Katinka van Gorkum

*The first two sentences are derived from ‘Doorzichtige dingen’ by Vladimir Nabokov, translation from D.P. Peet,1980

About

Jeannette Slütter (1988) is interested in how we experience moments and places. How everything in the environment contributes to the moment. She studied Fine Arts at the Royal Academy of Art in The Hague and last year she completed the master In Situ³ in Antwerp.

Her work plays with themes that surround artistry, such as authorship, communication and work with an emphasis on architecture. Her site-specific works can consist of a variety of elements – but video, performance, ceramics and photo prints often recur. In her latest works (‘I found a shortcut through your hedge’, 2021 and ‘restspace’, 2020) she looked at the way architecture affects what happens inside the space. She made sculptural interventions in the space to investigate if the way of moving and looking at the space could be changed

For the Amsterdam Ferry Festival Jeannette wants to draw attention to objects that we would normally look over. She does this in collaboration with Katinka van Gorkum. With objects that seem familiar – but executed in a different scale – she creates a performative setting. She uses photography to play with the idea of the past, present and future: can a photograph also be a harbinger of the near future, or is it always a document from the past? Katinka adds a textual contribution to the work, so that together these elements create a poetic experience of this short journey.

Jeannette has exhibited in several exhibitions. For example at the Salone del Mobile in Milan (2016), the Stadsschouwburg in Amsterdam (2017), Het Nieuwe Instituut in Rotterdam/New York (2020) and N0dine in Brussels (2021). She is currently artist-in-residence at MORPHO in Antwerp