Jeannette Slütter

daar heb je de persoon die ik moet hebben héla, persoon!
op de pont
op het punt van vertrek
wiegend van het ene op
het andere been in gedachten
verzonken verdwalend
van hier naar daar
vandaan
de grond onder je voeten was ik hier
eerst stevig later op het water
deinend niet meer
dan een vehikel
voor de wisseling
van jouw wal
de stand van je neus
als alle andere
punt naar de overkant of
punt naar een scherm
wat is daar nou te zien
onder de zon niets nieuws
want wat de toekomst brengt
dat weet ik al
ik heb er zelfs een foto van
ga daar maar staan
zie maar of het klopt
poseer probeer
of het past
of alles precies is
zoals het moet zijn
je voormalig voorland heeft je
bloemen gebracht gekust gesust bewandeld weggebracht of opgehaald
gedag gezegd
vaarwel gezegd
voor even of altijd
niet te lang hangen over die rand
je niet blind staren op die glitterdeken dat verleidelijke vlies tussen heden en verleden pas nou op
niet vallen in die val van
loodrecht omlaagschieten tussen vissen en het is nu en nu en nu en nu en nu en
ik ben hier!
ik wil nog wat van je
ik wil hier nog vandaan
op avontuur
vandaag
eerder
probeerde ik of ik poten kon groeien
daarmee aan land kon kruipen
aan land kon stappen
aan land kon rollen desnoods
probeerde ik of ik wielen kon smeden uit mijn staal of ik wellicht een motor kon bouwen
een step een skateboard een elektrische scooter desnoods
kon stelen
uit taal
om het spoor bijster te raken
sinds gisteren tot
morgen ben ik zeeziek van
vandaag
nu heb ik iets gevonden
ben ik opgelost
in iets
voor even
verzacht
verstoft
losgemaakt
van het ouderschip
nu huis ik in blauwe dingen
doorzichtige dingen die
voor afval waren
een steunbalk waren
handvatten
voor vermoeide handen, benen, ruggen een reddingsboei hadden kunnen zijn
ben ik wankel
ontheemd
vervreemd
van mijn heen-en-weer
van mijn door en door
van de hele tijd maar varen tussen
vandaan en naartoe
verplaatsen zonder dwalen
nu wil ik iets
iets anders
ben jij mijn reddingsboei
de oriëntatie van jouw neus
mijn zicht mijn uitzicht mijn vergezicht
houd me eens omhoog
hoger
hoogst
met al jouw ledematen uitgestrekt
kijk ik in de verste verte
klem me dan stevig vast onder je oksel
neem me mee aan wal
om het even daar of hier
op jouw omweg wil ik mee
als ik tenminste in je rugzak pas
of in de krat voorop je fiets
als jij me draagt eet ik vast voor het eerst
niet vloeibaar
– Gedicht door Katinka van Gorkum
*De eerste twee zinnen ontleende ze aan het boek ‘Doorzichtige dingen’ van Vladimir Nabokov, vertaling van D.P. Peet,1980

Jeannette Slütter (1988) is geïnteresseerd in hoe we momenten en plekken ervaren. Hoe alles in de omgeving zijn steentje bijdraagt aan het moment. Ze studeerde Beeldende Kunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en ze heeft vorig jaar de master In Situ³ afgerond in Antwerpen.


Haar werk speelt met thema’s die het kunstenaarschap omringen, zoals auteurschap, communicatie en werken met een nadruk op de architectuur. Haar site-specific werken kunnen uit allerlei elementen bestaan — maar video, performance, keramiek en fotoprints komen vaak terug. In haar laatste werken (‘I found a shortcut through your hedge’, 2021 en ‘restruimte’, 2020) keek ze naar de manier waarop architectuur invloed heeft op wat er binnen in de ruimte gebeurt. Ze deed sculpturale ingrepen in de ruimte om te onderzoeken of de manier van bewegen en het kijken naar de ruimte kon worden gewijzigd.

Voor het Amsterdam Ferry Festival wil Jeannette de aandacht vestigen op objecten waar we normaal overheen zouden kijken. Dit doet ze in samenwerking met Katinka van Gorkum. Met objecten die bekend voorkomen — maar in een andere schaal uitgevoerd — creëert ze een performatieve setting. Ze gebruikt fotografie om te spelen met het idee van het verleden, heden en de toekomst: Kan een foto ook een voorbode zijn van de nabije toekomst, of is het altijd een document uit het verleden? Katinka voegt een tekstuele bijdrage aan het werk toe, waardoor deze elementen samen zorgen voor een poëtische beleving van deze korte reis.
Jeannette heeft in verschillende tentoonstellingen geëxposeerd. Bijvoorbeeld tijdens de Salone del Mobile in Milaan (2016), de Stadsschouwburg in Amsterdam (2017), Het Nieuwe Instituut in Rotterdam/New York (2020) en N0dine in Brussel (2021). Op dit moment is ze artists-in-residence bij MORPHO in Antwerpen.